Vrouwen en meisjes zonder papieren worden in ons land geconfronteerd met veel obstakels bij hun vraag tot abortus. Dat hekelt de ngo Dokters van de Wereld op de internationale dag voor het recht op abortus. "De toegang tot abortus wordt systematisch belemmerd" voor deze vrouwen, klinkt het.
Mensen zonder papieren hebben geen toegang tot zorg en moeten een beroep doen op de procedure Dringende Medische Hulp. "Die procedure regelt de toegang tot zorg voor mensen in een precair verblijf maar staat bol van onduidelijkheden, tegenstrijdigheden en administratieve obstakels", verklaren Dokters van de Wereld. "Daardoor belanden patiënten en hulpverleners systematisch in een race tegen de klok om de procedure te doorworstelen binnen de wettelijk bepaalde abo rtustermijn van twaalf weken zwangerschap."
Het OCMW betaalt de kosten van die dringende medische hulp, maar volgens de ngo interpreteren de verschillende OCMW's de procedure niet altijd op dezelfde manier. Daardoor verloopt de toegang tot abortus in de ene gemeente vlotter en is die in een andere gemeente bijna ontoegankelijk, klinkt het.
Daarnaast werkt elk OCMW samen met een beperkt aantal abortuscentra. "Zo zijn er op het Brussels grondgebied vijftien dergelijke plekken, maar heeft het OCMW van Brussel-stad slechts met twee van hen een samenwerkingsverband. Als die twee centra geen plaats meer hebben, moet de vrouw zich richten tot een ander centrum en roept het OCMW een extra procedure in om de toegang tot een 'afwijkend' centrum te reguleren", hekelen Dokters van de Wereld.
Ook blijkt uit gesprekken en casestudies een gebrek aan kennis, opleiding en neutraliteit bij sommige hulpverleners en diensten. "Zo drukken sommige medewerkers hun persoonlijke morele overtuigingen door en proberen ze de vrouwen te overtuigen om niet over te gaan tot abortus. Dat is in een land als België dat zo hoog oploopt met vrouwenrechten onaanvaardbaar. En nog meer als je bedenkt dat een aanzienlijk deel van onze patiënten ongewenst zwanger raakt door seksueel geweld", aldus de ngo.
Samen met vijftig organisaties, waaronder de Vlaamse abortuscentra (LUNA), de Franstalige Centra voor Familiale Planning, mensenrechtenorganisaties en vrouwenbewegingen zoals Furia en Rosa vzw stelden Dokters van de Wereld een nota op met aanbevelingen. Die stuurden ze naar de betrokken ministers.
Ze vragen onder meer om de administratieve procedure voor een vrijwillige zwangerschapsonderbreking te vereenvoudigen, om de vrouwen zelf een zorgverstrekker te laten kiezen, om hulpverleners te informeren, op te leiden en te sensibiliseren over de toegang tot zorg en abortus, om de periode voor een abortus op te trekken van twaalf naar achttien weken zwangerschap en om de verplichte reflectietijd van zes dagen te schrappen.
