“De bewoners van de woonzorgcentra geven zelf aan dat ze een hoge levenskwaliteit hebben.”

Dat concludeert het rapport 2014 van het Vlaams indicatorenproject woonzorgcentra, waarbij bijna 7.000 bewoners werden bevraagd.

Het Vlaams indicatorenproject kadert in het plan van de Vlaamse overheid om de kwaliteit van de zorg in Vlaanderen te meten, zodat waar nodig verbeteringen kunnen worden aangebracht. Het onderdeel dat zich richt op woonzorgcentra loopt van 2014 tot 2016. Het project bekijkt niet alleen de levenskwaliteit, maar ook de kwaliteit van de zorg en de veiligheid. Dat laatste aspect wordt geëvalueerd met indicatoren die de woonzorgcentra zelf meten. De resultaten worden via zesmaandelijkse rapportage aan de Vlaamse overheid voorgelegd.

De kwaliteit van leven wordt gemeten door bevraging van de bewoners zelf. Ieder jaar wordt een derde van de Vlaamse woonzorgcentra onder de loep genomen.

Onafhankelijke onderzoeker

De enquête bij bewoners werd toevertrouwd aan een onafhankelijk onderzoeksbureau, dat een gestandaardiseerde en gevalideerde vragenlijst gebruikt om beoordelingen op te nemen. De bewoners kregen 53 stellingen voorgelegd, die aspecten meten van 11 thema’s. Ze scoren iedere stelling op een vijfpuntenschaal, waarmee ze weergeven in welke mate de stelling bij hun perceptie past. Hoe sterker de verwantschap, hoe hoger de score.

In de tweede jaarhelft van 2014 werden 6.949 bewoners zonder cognitieve problemen bevraagd in 250 woonzorgcentra. De participatiegraad bedroeg 66%. Bij de bewoners met cognitieve problemen werden contactpersonen aangeschreven, maar de participatiegraad steeg niet boven 26%. Daarom werd geen analyse van de resultaten op regioniveau gemaakt.

Voor ieder onderzocht woonzorgcentrum zijn de eigen resultaten gepubliceerd. Alle woonzorgcentra krijgen een individueel rapport. Ze krijgen ook een feedbackrapport voor benchmarking met vergelijkbare woonzorgcentra.

Privacy is top

Thema’s die bij de cognitief intacte bewoners hoog scoorden waren privacy, veiligheid en het respect waarmee de omgeving hen behandelt (scores tussen 4,6 en 5). De thema’s ‘zich prettig voelen’, ‘vraaggerichtheid’, ‘autonomie’, ‘maaltijden’ en ‘informatie over het WZC’ haalden vrij hoge gemiddelde scores (tussen 4,2 en 3,6). De laagste scores gingen naar ‘omgang tussen bewoners’, ‘een band voelen met het personeel’ en ‘keuze activiteiten’ (score telkens < 3). De bewoners ervaren weinig mogelijkheden tot genegenheid of romantiek. Ook goede vriendschapsrelaties onderhouden en samen leuke dingen doen ontbreken veelal. Hoewel de mogelijkheden tot vergelijking momenteel beperkt zijn, weten we dat deze thema’s ook in het buitenland het laagst scoren.

Er was geen correlatie tussen de scores en parameters zoals het beheer (openbaar of particulier), de erkende capaciteit (potentieel aantal bewoners) en het percentage patiënten met een cognitieve stoornis. Enkel tussen erkende capaciteit en ‘veiligheid’ werd een zwak verband aangetoond.