Het aantal mensen dat thuiszit met een burn-out is tussen 2018 en 2021 met 66 procent toegenomen. Dat blijkt uit een analyse van de Onafhankelijke Ziekenfondsen, dat spreekt over "alarmerende cijfers".

Het aantal depressies steeg in diezelfde periode met 12 procent en vormt samen met burn-out de meest gestelde diagnose bij langdurig zieken. Ook andere psychosociale aandoeningen klimmen verder de hoogte in: dysthymie (langdurige depressie) met 26 procent, angststoornissen met 22 procent. Opvallend is ook de toename van 34 procent in malaise en vermoeidheid. De helft van deze personen krijgt na 7 maanden de diagnose burn-out.

Er werd verder een grote stijging vastgesteld van arbeidsongeschiktheid door een tenniselleboog (+42 procent) en een beperkte stijging door lage rugproblemen (+4 procent). Ook de arbeidsongeschiktheid door borstkanker nam de afgelopen jaren toe met 14 procent. Het is de meest voorkomende kanker bij vrouwen, en België is wereldwijd koploper in het aantal gevallen per inwoner.

Het is echter belangrijk om de jaarlijkse schommelingen onder de loep te nemen. Tussen 2019 en 2020 daalde het aantal intredes omwille van borstkanker met bijna 10%. In 2021 steeg dit opnieuw met 23 % ten opzichte van 2020. Eenzelfde evolutie  voor bijvoorbeeld longkanker of nierkanker. Deze bevindingen liggen in lijn met de niet-gestelde kankerdiagnoses in 2020 ten gevolge van uitgestelde zorg, voornamelijk tijdens de eerste coronagolf, en de noodzakelijke inhaalbeweging die in 2021 werd ingezet.

Voor een aantal ziektebeelden valt nog een toename verwachten in het aantal intredes in arbeidsongeschiktheid, wegens de inhaalbeweging die is ingezet om de zorgachterstand als gevolg van de pandemie weg te werken

De Onafhankelijke Ziekenfondsen pleiten ervoor om te investeren in preventie op en naast de werkvloer, in het bijzonder met aandacht voor de mentale gezondheid. Ook de re-integratie van langdurig zieken moet efficiënter, klinkt het. Verder vragen ze ook meer begeleiding door experten en netwerken op de werkvloer.

Tot slot: "Er is een structureel tekort aan adviserend artsen bij de ziekenfondsen. Nochtans zijn zij, samen met de multidisciplinaire teams van de ziekenfondsen, de behandelend artsen en de preventieadviseur-arbeidsartsen, sleutelfiguren voor een optimale opvolging van de half miljoen langdurig zieken in België. Boven op dit cijfer tellen we jaarlijks nogmaals ongeveer 500.000 nieuwe intredes in arbeidsongeschiktheid."