Dat schrijft hoofdredacteur Richard Horton in The Lancet van deze week. Hij verwijst naar de crisis in de Britse gezondheidszorg, waaraan Medi-Sfeer al in een vorig bericht aandacht besteedde. Het vertrouwen is zoek en de dialoog is nog nooit zo bitter geweest, aldus Horton. Het rommelt niet alleen bij ons tussen artsen en overheid.

Premier Theresa May draait het hoofd weg. Ze bestempelt de alarmerende berichten vanuit het werkveld als geïsoleerde incidenten. Ze wijst erop er in 2016 maar liefst 2,5 miljoen meer mensen op spoeddiensten opgevangen zijn dan zes jaar eerder. De bedoeling van die uitspraak is niet helemaal duidelijk. Dat de zorgvraag stijgt, vooral door de vergrijzing, wisten we al. Maar is het zorgaanbod navenant? Hoe worden die patiënten opgevangen? De opmerking van oppositieleider Jeremy Corbyn spreekt boekdelen: in 2016 moesten 1,8 miljoen mensen meer dan 4 uur wachten om op een spoeddienst aan de beurt te komen.

Ondanks haar relativerend discours onderneemt de Britse premier wanhoopspogingen om het wankele zorgsysteem in stand te houden: ze eist dat de huisartspraktijken 7 dagen op 7 open blijven van 8u tot 20u, anders zouden ze wel eens belangrijke subsidies kunnen mislopen. “De Britse overheid denkt dat de artsen niet genoeg werken”, commentarieert Richard Horton.

Hijzelf stelt zich de vraag of meer geld de meubels kan redden. Of moet de National Health Service (NHS), de organiserende overheidsstructuur achter de Britse gezondheidszorg, grondig worden herzien? Horton staat zichzelf enig optimisme toe. Een senaatscommissie is momenteel bezig met gegevensverzameling, met als uiteindelijke bedoeling advies te geven voor een hervorming van de NHS. De commissie staat onder leiding van een niet-partijgebonden parlementariër (crossbencher) en voormalig gynaecoloog. Het rapport is gepland voor maart.