"Kroniek van een aangekondigde moord op de huisartsgeneeskunde" (AADM)

Om sprakeloos van te worden; dat gevoel houdt de Alliantie Artsenbelang Domus Medica (AADM) over aan het memorandum dat het Verbond der Belgische Beroepsverenigingen van Artsen-Specialisten (VBS) schreef  ten behoeve van het toekomstige gezondheidsbeleid.

"Wat het VBS vraagt en uitdraagt, staat haaks op de visie van AADM. Waar wij pleiten voor echelonnering, opteert het VBS voor ongebreidelde vrijheid tot meerdere eer en glorie van de specialist. Waar wij ijveren voor respect van specialisten voor huisartsen en vice versa, herleidt het VBS huisartsen tot kantoorklerken en bejaardenhulpjes. Waar wij kiezen voor samenwerking, focust het VBS op individualisme." Scherpe bewoordingen dus van de alliantie, en dat is slechts het begin van de aanval op het VBS-memorandum. 

'Wereldvreemd'

Ook als het gaat om de competentie van de huisartsen, schoot een en ander in het verkeerde keelgat bij AADM. "Het VBS stelt: 'De competentie van de huisartsen, om burn-outs, depressies, (…) up-to-date en EBM te behandelen, roept vragen op.' Voorts beweert het verbond dat huisartsen niet de competenties hebben om traumatologische urgenties en acute pathologieën aan te pakken (allemaal naar de spoeddienst) of kinderen te behandelen (allemaal naar de pediater). Het VBS stelt zelfs voor het aantal spoeddiensten uit te breiden. Hoe wereldvreemd kun je zijn?"

"In ons land worden huisartsen op basis van evidencebased richtlijnen opgeleid om – na anamnese en klinisch onderzoek, en vanuit een vogelperspectief op iemands algemene gezondheidstoestand en voorgeschiedenis –  alarmtekens of rode vlaggen te herkennen. Huisartsen worden door  dezelfde universiteiten onderwezen als die waar de specialisten hun basisopleiding hebben gekregen. Daar werd hun op wetenschappelijke onderbouwde manier bijgebracht in welke gevallen ze patiënten zelf kunnen behandelen, en in welke gevallen ze een patiënt het best naar een specialist verwijzen. Die gang van zaken is de logica zelf."

Volgens AADM blijkt uit het VBS-memorandum heel wat misprijzen voor de competenties en de integriteit van huisartsen in België. Dat is "niet alleen contraproductief; het is een aanfluiting van alle medische faculteiten en vormingsorganisatoren in België die zich inzetten om tophuisartsen te blijven afleveren."

'Villageneeskunde'

Nog scherper wordt de toon als AADM het VBS het beeld van 'villageneeskunde' toedicht: "Een medisch specialisme dat ziekenhuizen schuwt en dat droomt van al dan niet multidisciplinaire luxueuze eerstelijnspraktijken, die het liefst van al huisartsgeneeskunde willen bedrijven. De zwaardere gevallen zullen deze villaspecialisten wel naar hun collega’s in de ziekenhuizen sturen. Ook nacht- en weekendpatiënten mogen daarnaartoe, want voor een wachtdienst haalt een villaspecialist natuurlijk de neus op. Zo “eerst in de lijn” wil hij nu ook weer niet zijn. Is het op die manier dat het VBS ons gezondheidszorgsysteem wil redden? (...) Specialisten – het woord zegt het zelf – horen in de tweede lijn thuis, uiteraard in samenwerking en overleg met een ziekenhuis.

"Waarom het VBS het gezondheidsbeleid met een confrontatie- en concurrentiemodel ‘specialisten versus huisartsen’ wil opzadelen, is AADM een raadsel. Wij hopen dat het een tijdelijke vlaag van zinsbegoocheling betreft, al zouden we die amper herkennen als we het VBS-memorandum moeten geloven. In afwachting van verstandiger voorstellen, blijven wij onverkort oproepen tot onderling respect voor elkaars competenties en tot constructieve samenwerking, waarin de patiënt de juiste zorg op de juiste plaats krijgt."

AADM's besluit luidt drastisch dat het niet aanvaardt dat het VBS de huisartsgeneeskunde voorstelt als 'een nine-to-fivejob van lieden met beperkte competenties'. "Wij gaan uit van ieders sterkte, weze het een huisarts of een specialist, om de gezondheidszorg in België te hervormen. Daarom vraagt AADM elke universiteit, elke beroepsvereniging, elke politieke partij en elk artsensyndicaat het VBS-memorandum niet te accepteren als basis voor een kwalitatieve geneeskunde waarin huisartsen en specialisten hun troeven maximaal kunnen inzetten ten behoeve van de patiënt." Getekend: dr. Roel Van Giel – voorzitter Domus Medica en dr. Dieter Vercammen – voorzitter Artsenbelang.

> Het memorandum

> Lees ook: vbs-stelt-stevig-onderbouwd-memorandum-voor

U wil op dit artikel reageren ?

Toegang tot alle functionaliteiten is gereserveerd voor professionele zorgverleners.

Indien u een professionele zorgverlener bent, dient u zich aan te melden of u gratis te registreren om volledige toegang te krijgen tot deze inhoud.
Bent u journalist of wenst u ons te informeren, schrijf ons dan op redactie@rmnet.be.

Laatste reacties

  • Anthony CORNELISSEN

    13 april 2019

    Wij huisartsen moeten steeds present zijn voor onze patiënten. Een specialist wordt steeds moeilijker bereikbaar, zelfs voor ons, probeer er maar eens één aan de lijn te krijgen en voor een afspraak moet de patiënt soms maanden wachten, dat wordt de regel. Als de patiënt naar de spoed gaat moet hij zijn schoofzakske meenemen, want 6 uur wachten is geen eigenaardigheid, en dan wordt de patiënt door een jong assistentje gezien zonder ervaring en, steeds meer, krijgt de foute diagnoe en behandeling mee, dan moeten wij, de domme huisartsen het maar oplossen voor die slimme specialisten; trouwens de spoed eindigt op de spoed.
    Trouwens door de lange wachttijden moeten wij het probleem al oplossen voor de patiënt bij de specialist geraakt en dan wordt die specialist soms zelfs overbodig.
    De samenwerking is jaren goed gegaan. Wat is er toch mis met die jongere generatie specialisten, die denken dat ze de wijsheid in pacht hebben.

  • Frank COMHAIRE

    12 april 2019

    van 1964 tot op heden heb ik vele tienduizenden patiënten behandeld, zowel in het kader van mijn universitaire functie als in een privé consultatie. Als "derde lijn" specialist kan ik de evolutie van de geneeskunde enigszins overschouwen. Te meer omdat ik een aantal huisarts plaatsvervangingen gedaan , in de tijd toen de "gezondheidswerker" nog een DOKTER was. Toen geneeskunde werd beoefend zoals beschreven door Sacket, in de werkelijke zin van wat hij bedoelde en heeft beschreven als EBM. En, ja, de specialisten huisartsgeneeskunde zijn thans waarschijnlijk beter opgeleid. Maar ... de wereld is veranderd, enerzijds wegens de "vervrouwelijking" van het beroep, anderzijds wegens de opvatting dat "gezondheidswerker" zijn een "gewoon beroep" is. Dat te veel pillen (psychofarmaca en antibiotica) worden voorgeschreven is één van de funeste gevolgen van deze "moderne" inschatting..

  • Isai PAUWELS

    11 april 2019

    Bij al dat negatief lezen ben ik blij dat ik na 48 jaren huispraktijk ben gestopt .
    De HA staat in eerste linie en zoals tijdens oorlogen wordt eerst op hem geschoten
    De huisarts kent zijn patiënt ;staat dicht bij hem ; steunt hem en vooral luistert .
    Nog veel moed en goeds toegewenst aan alle moedige HA-en .
    I.P. Mechelen

  • Roger VAN AKEN

    11 april 2019

    Als huisartsen zijn wijzelf verantwoordelijk voor de lage dunk die specialisten en patiënten hebben over ons functioneren: al tientallen jaren propagandeert Domus Medica en vroeger Huisarts Nu dat we voor van alles en nog wat opleidingen moeten volgen,want we kennen er niet genoeg van. Hoe breder dat in de pers komt hoe beter , want sensationeel. Deze negatieve communicatie is op termijn nefast.
    Komt daarbij dat vele jonge huisartsen geen interesse hebben in meer jobinhoud of technische vaardigheden.
    Jonge specialisten tegenwoordig hebben absoluut niets in de gaten van de huisartsgeneeskunde .

  • Marc DE VREEZE

    11 april 2019

    bij een dringende oproep wegens erge retrosternale pijn bij een pas geopereerde patient ( 4 overbruggingen ) vindt de huisarts van wacht het niet nodig ter plaatse te gaan .
    Hij verwittigt wel de ambulancedienst en de MUG . Dergelijke toestanden komen meer en meer voor : rol van de huisarts als eerste aanspreekpunt staat hier toch wel echt ter discussie .