Toelatingsproef - Domus Medica vecht tegen 'Vlaams masochisme'

Domus Medica vraagt de volgende Vlaamse regering de ongelijkheid tussen Vlaamse en Waalse kandidaat-geneeskundestudenten aan te pakken. In Wallonië volstaat het geslaagd te zijn voor dat examen,  in Vlaanderen moet je ook bij de best gerangschikte geslaagde examinandi horen. Het principe van een toelatingsproef of een numerus fixus vecht DM niet aan, wel het Vlaams masochisme.

Daardoor kunnen een kleine 300 jonge Vlamingen straks géén geneeskunde gaan studeren, terwijl ze in Wallonië wél aan die opleiding zouden kunnen beginnen.

Elke Belg hoort gelijk te zijn voor de wet, maar dat is hier niet het geval. Domus Medica vraagt formateur Jan Jambon expliciet deze structurele achterstelling van Vlaanderen aan te pakken. Het is de Planningscommissie die moet bepalen hoeveel artsen ons land nodig heeft, maar dat Vlaamse studenten in dat verband systematisch worden benadeeld tegenover Franstalige jongeren, is oneerlijk en onduldbaar.

Doelen in evenwicht houden

In het academiejaar 2018-2019 begonnen dubbel zoveel Franstalige studenten aan de opleiding geneeskunde als volgens de Planningscommissie nodig zullen zijn. Wat baat het dat wij in Vlaanderen strikt in de leer zijn, terwijl Wallonië de andere kant opkijkt? Domus Medica is niet alleen de belangenbehartiger van de huidige huisartsen in Vlaanderen, maar probeert het beroep ook aantrekkelijk te houden voor de toekomstige generaties van studenten die overwegen in de opleiding geneeskunde en in het prachtige vak van huisarts te stappen.

Het komt erop aan een evenwicht te vinden tussen twee doelen: enerzijds moeten jonge mensen maximaal de gelegenheid krijgen hun dromen te realiseren en anderzijds moet de zorg betaalbaar blijven. Die twee doelen gelden echter voor álle gemeenschappen in ons land. Ook vanuit dat perspectief kunnen we de huidige discrepantie tussen Vlaanderen en Wallonië niet aanvaarden.

Masochisme

Brede consensus, lippendienst bewijzen aan de kwestie en vervolgens diep zuchten … Het volstaat niet langer. Na jaren ‘klagen en zagen’ – eerst omdat de Franstalige gemeenschap geen toelatingsproef wou organiseren en daarna omdat ze geen rangschikking wou instellen – is aan de politici en beleidslieden om de koe bij de horens te vatten en daarvoor alle mogelijke politieke hefbomen in te zetten.

Wat ons betreft moet – in afwachting van beterschap aan de zijde van de Franstalige minister van (hoger) onderwijs – alvast worden overwogen om alle kandidaatgeneeskundestudenten die voor de Nederlandstalige toelatingsproef slaagden, alsnog te laten starten met de opleiding waarvan ze dromen en niet alleen de gunstig gerangschikten.

Niks zo dwaas om iemand zes jaar geneeskunde te laten studeren en dan te moeten zeggen dat hij of zij geen Riziv-nummer kan krijgen. Het principe van een toelatingsproef of een numerus fixus vecht Domus Medica dus niet aan, maar de toestand die we nú kennen, getuigt van Vlaams masochisme. Zodra alle Belgen gelijk zijn voor de wet, gaan we keihard door op de weg naar duurzaam betaalbare, kwaliteitsvolle zorg.

U wil op dit artikel reageren ?

Toegang tot alle functionaliteiten is gereserveerd voor professionele zorgverleners.

Indien u een professionele zorgverlener bent, dient u zich aan te melden of u gratis te registreren om volledige toegang te krijgen tot deze inhoud.
Bent u journalist of wenst u ons te informeren, schrijf ons dan op redactie@rmnet.be.