Eergisteren stond in Leuven de Kick-off gepland van Vivel het Vlaams Instituut voor de Eerstelijnszorg, in aanwezigheid van Vlaams gezondheidsminister Wouter Beke (CD&V). De zorgraden zijn daarin een belangrijk element. We noteerden alvast drie boodschappen van drie huisartsen die sterk bij de zorgraden betrokken zijn. Deze raden moeten welzijn en zorg beter doen samenwerken.

“Meer wit op straat”

Dokter Louis Ferrant (voorzitter zorgraad Brussel) pakt vooreerst uit met een opzienbarende vaststelling: “Met mijn bijna 40jaar ervaring als gezondheidswerker in Brussel, ken ik nog zowat 70% van de gezondheidssector in de hoofdstad niet. We hebben dus nog een hele weg te gaan. Maar dat is wellicht specifiek voor Brussel, de Cocof (Franstaligen) heeft wellicht geen dergelijk samenwerkingsplan tussen welzijn en zorg. De Nederlandstaligen hebben toch het Huis voor Gezondheid waar we als Zorgraad van afhangen."

Mijn boodschap aan Wouter Beke: “Ik droom nog altijd van het eerstelijnspsychologisch project. Dat betekent een eerstelijns maatschappelijk assistent creëren die ter beschikking staat van solo-huisartsen, soloverpleegkundige, vroedvrouw…. De Franstaligen hebben daar de prachtige term ‘assistent social de proximité’ voor. Een steun zou dat zijn voor de individuele zorgverlener. Hij of zij moet de mensen naar de juiste persoon in het systeem leiden. Iemand die echt op straat aanwezig is dus.

“Waar is de huisarts?”

Greet Van Kersschaever (wijkgezondheidscentrum Leuven), zit mee in het bestuur van de zorgraad, cluster gezondheidszorg. Vanuit het WGC timmerde ze al aan de weg voor de samenwerking welzijn-zorg. “Vele huisartsen werken nog te veel alleen in zorg, daar kan mijn expertise van pas komen. Ik zit ook in de raad van bestuur van Vivel vanuit Domus en hoop zo mijn kennis te kunnen inbrengen.”

Wouter Beke vraagt ze om de plaats van de huisartsen niet te vergeten in zijn nieuwe beleidsplan. “Er zou nu nergens het woord huisarts in voorkomen. Het beleidsplan van de Vlaamse regering vermeldt ‘huisarts’ hooguit één keer. De huisarts staat dus beleidsmatig nergens op het eerste gezicht terwijl hij toch een belangrijke rol speelt, ook in Vivel. Misschien komt dat omdat Wouter Beke de zoon is van een huisarts en hij beseft hoe zwaar de taak van een huisarts al weegt”, luidt het met een kwinkslag.

“Regierol lokale besturen”

Maaike Van Overloop (optionele partner of ‘expert’) in de Antwerpse zorgraad, kan uiteraard flink wat expertise inbrengen via de eerstelijnsconferenties uit het verleden en haar kennis van de overheidsorganen en de nomenclatuur, erkenningen en dergelijke meer. En natuurlijk ook haar ervaring van Domus Medica en een wijkgezondheidscentrum Antwerpen Noord dat ze mee bestuurt.

“Voor mij moeten de lokale besturen- de gemeenten met de ocmw’s - een regierol opnemen”, geeft ze mee aan minister Beke. “Zij zijn een belangrijke verbindende schakel. Ik ben daarbij niet bang voor politisering omdat je een beleidsplan maakt op lange termijn, over verkiezingen heen. Ik ben een Antwerpse, ik weet hoe zwaar lokale besturen kunnen wegen.” (lacht)