Dat zes op de tien huisartsen een toename van agressieve patiënten signaleren de voorbije vijf jaar, roept allerhande hypothesen op. Volgens doctors for doctors (D4D) ligt de oorzaak eerder buiten de arts-patiëntrelatie. Zoals in de bereikbaarheid van huisartsen en de verruwing van de omgangsvormen.

Marijke Soogen, voormalig diensthoofd van een arbeidsgeneeskundige dienst, verwoordt het zo: “Cursussen over omgaan met agressie zijn ook voor artsen geen overbodige luxe. En communicatietechnologie staat niet meer ten dienste van arts-patiënt, maar houdt ons vaak in een wurggreep.”

Huisarts Raymond Vandebeek, bestuurslid D4D:

De patiënt-artsrelatie staat niet los van het algemeen maatschappelijk gebeuren: er is een verruwing in onze omgangsvormen,in onze taal (zie media). Het is een commerciële akte geworden: ik eis waar voor mijn geld en anders protesteer ik. Agressie is erg toegenomen. Dat artsen dan selectiever worden in hun toegankelijkheid is daarvan een gevolg.

Ook gaan artsen meer afstand nemen van hun functie en zich minder beschikbaar opstellen.

Huisarts Eric Boydens: “De aanstokers en drukverhogers liggen eigenlijk buiten de arts-patiëntrelatie maar wél met een direct effect daarop en op het zorgzame aspect in de medische zorg. Artsen beschermen zich door buffers aan te leggen  (telefoon met watervalsysteem, secretariaat). Artsen zijn dus minder bereikbaar. Dat wil niet zeggen “beschikbaar.”

“Door de goede samenwerking tussen huisarts en specialist kunnen patiënten die het écht nodig hebben, nog steeds terecht, op het juiste moment. Daarom is het zo belangrijk dat huisartsen en specialisten elkaar kennen en inschatten wanneer er soms dringend én rechtstreeks naar elkaar gebeld wordt. Hierin is cruciaal dat ook patiënten een persoonlijk band met hun huisarts hebben opgebouwd.”

Vanavond organiseert D4D een netwerkavond rond 'second victim' met als gastspreker Prof. Kris Vanhaecht.