De voorzitter van Domus Medica, Roel Van Giel, richt zich tot de huisartsen om hen een hart onder de riem te steken. "Er wordt onvoldoende geluisterd en we krijgen niet de middelen en de ondersteuning die ons zouden helpen om deze pandemie door te komen maar opgeven mogen we niet doen", is de teneur. Zijn boodschap gaat verder als volgt.

Beste collega’s,

Ik had jullie graag een pakket maatregelen voorgesteld die de druk op de huisartsgeneeskunde de volgende dagen en weken doen dalen, zodat wij ons terug kunnen concentreren op onze basistaak: goede huisartsgeneeskundige zorg bieden aan al onze patiënten. Jammer genoeg moeten we vaststellen dat deze maatregelen er niet zijn. 

Onvoldoende kentering
Het Overlegcomité heeft een aantal maatregelen genomen waarvan te vrezen valt dat deze een onvoldoende kentering in de belasting van de zorg (zowel eerste als tweede lijn) zullen brengen. Teststrategieën worden niet aangepast ondanks het feit dat de systemen die deze moeten ondersteunen (contacttracing, infolijnen, testcapaciteit, oplopende wachttijd om het resultaat van een test te kennen,…), niet meer kunnen volgen. Ook hun effectiviteit kan hierbij in vraag worden gesteld.

Domus Medica blijft op alle beleidsterreinen (in de verschillende taskforces, rechtstreeks bij administraties en politieke kabinetten en in de media) op deze nagels kloppen en doet er alles aan om jullie stem overal te laten weerklinken en zal dat ook de volgende weken blijven doen. Maar we moeten vaststellen dat we tot nu toe niet de gewenste resultaten hebben bereikt.

Wij begrijpen dan ook zeer goed jullie frustraties, verzuchtingen, woede, wanhoop of gelatenheid die dit met zich meebrengt. We hebben vaak het gevoel overal tekort te schieten. We kunnen niet meer doen waarvoor we zijn opgeleid. Het knaagt aan onze passie waarom we in dit beroep zijn gestapt. 

We zijn zo belangrijk voor onze patiënten, voor al hun grote en kleine problemen dat we dat nooit mogen opgeven.

Belangrijk voor onze patiënten
Hoewel we vaak het gevoel hebben overal tekort te schieten, mogen we niet vergeten hoeveel we nog wel doen vandaag. Hoe belangrijk we voor onze patiënten zijn die we toch correcte info kunnen geven nadat ze al urenlang tevergeefs naar antwoorden gezocht hebben, die we toch verder helpen met een test ondanks dat er geen code kwam van contacttracing, die we geruststellen als ze een positieve zelftest hebben, en aan wie we ook kundig advies geven als ze bijvoorbeeld hun voet omslaan bij het voetballen of voor wie we een luisterend oor zijn als een relatie strandt,…
We zijn zo belangrijk voor onze patiënten, voor al hun grote en kleine problemen dat we dat nooit mogen opgeven.

Dus zullen we doorzetten, soms met de moed der wanhoop, omdat wij onze patiënten niet in de steek willen laten. We gaan de volgende weken niet kunnen werken zoals we willen werken, daarvoor zijn we te veel afhankelijk van andere beslissingen in de maatschappij. Maar huisartsen zijn plantrekkers en zoals we de hele pandemie vaak onze plan hebben moeten trekken, gaan we dat ook in de volgende weken moeten doen.
Zou het anders moeten zijn? Absoluut. Er wordt onvoldoende geluisterd en we krijgen niet de middelen en de ondersteuning die ons zouden helpen om deze pandemie door te komen maar opgeven mogen we niet doen.

Verdiend respect
Wij beseffen zeer goed dat voor velen de druk heel hoog is, er twijfels zijn over wat we aan het doen zijn, de voldoening ver zoek is,… We willen jullie daarom van harte bedanken voor alles wat jullie blijven doen in deze zeer moeilijke omstandigheden. We krijgen geen applaus meer en we moeten geen helden zijn maar wat jullie als huisarts, als praktijkassistent of -verpleegkundige, als wachtpostmanager of personeelslid van de wachtpost, als kringcoördinator of personeelslid van de kring, als medewerker van het testcentrum dagdagelijks doen, verdient wel alle respect.

We weten, het zijn maar woorden maar we hopen dat jullie er toch een beetje moed uit kunnen putten. Zolang we elkaar ondersteunen hebben we al zo vaak bewezen dat we de moeilijkste hordes kunnen nemen. We gaan hier samen door moeten. We hebben geen keuze. 

Hou vol, zorg goed voor jezelf en weet dat er altijd een collega voor je klaar staat als het even wat minder gaat.

Dr. Roel Van Giel
Voorzitter Domus Medica