Er is al sprake van geneeskunde 4.0, waarbij technologie een steeds belangrijkere plaats inneemt in onze praktijken en een onmisbare instrument wordt in ons dagelijks leven. Maar hoe zit het met de administratie 1.0? Waarin het Waalse gezondheidsnetwerk elke dag correct toegankelijk is, waarin de recip-e servers correct zijn gebouwd om te beantwoorden aan de toenemende informatisering van de artsen?

Gisteren ontving ik een charmant ouder echtpaar dat vroeg om een PCR-covidtest met het oog op hun vertrek naar Frankrijk om hun kleindochter die student is te bezoeken. Verbaasd vroeg ik hen naar hun vaccinatiestatus... Inderdaad, ze zijn goed gevaccineerd, maar hebben geen enkel bewijs ontvangen, behalve het papier waarop de data en de merken van de twee doses staan vermeld. Ze zijn niet in staat een computer te gebruiken, laat staan een smartphone of Itsme. Zij waren niet op de hoogte van de telefoonlijn waarmee ze de gezondheidspas via een antwoordapparaat konden krijgen. Zelfs dan zou hun gehoor hen niet in staat hebben gesteld dit ingewikkelde telefoongesprek te voeren. Het echtpaar zal ongeveer 100 euro moeten betalen vanwege de ongunstige digitale kloof.

Later op de dag kwam een patiënte naar mij toe met een brief getiteld "RAPPEL" van de FOD Personen met een handicap  waarin haar werd gevraagd contact op te nemen met haar huisarts om de nodige documenten per post in te dienen, anders zou haar aanvraag zonder gevolg blijven. Deze documenten, samen met meerdere specialistische rapporten over haar, werden in juli onmiddellijk ingediend via mijn medische computerprogramma met een referentienummer... of dat dacht ik toch.

Tot overmaat van ramp loopt mijn assistentschap huisartsgeneeskunde op 30/09 af, en ondanks een accreditatiedossier dat per aangetekende brief is ingediend (het online platform is beschikbaar, maar het is "beter om het per aangetekende brief met ontvangstbevestiging te versturen") op 02/09, heb ik nog steeds geen definitief rizivnummer.

Dat betekent dat ik, om niet illegaal te zijn, ofwel kan kiezen om niet te werken tot ik er een krijg, ofwel specifieke nomenclatuurcodes kan gebruiken die mij recht geven op 3/4 van de toch al ontoereikende 27 euro voor een consultatie. Reden genoeg om boos te zijn: meer dan 30 dagen om een dossier te analyseren, met een federatie Wallonië-Brussel die instaat voor de erkenning en die erop staat om slechts één keer per maand samen te komen, ondanks de opmerkingen die elk jaar worden gemaakt door de promotiejaren die ons voorgingen...

Volwassen technologie is onzichtbare technologie. We ontgrendelen onze telefoons met ons ogen, betalen met onze smartwatches. Deze technologie is er, beschikbaar en beheersbaar. Maar onze administratie lijkt tientallen jaren achter te lopen. Er wordt al gesproken over geneeskunde 4.0, waarbij technologie steeds belangrijker wordt in onze praktijken en een onmisbaar instrument wordt in ons dagelijks leven. Maar hoe zit het met administratie 1.0? Die waarin het Waalse gezondheidsnetwerk elke dag correct toegankelijk is, die waarin de recip-e servers correct zijn gebouwd om te beantwoorden aan de toenemende informatisering van de artsen?

Na lectuur van deze tekst zult u wel denken dat ik alle kanten op ga... Waarschijnlijk klopt dat, mijn denken is als de administratie in dit land... Een puinhoop.