België stijgt van de 17de (2016) naar de 10de plaats (2019) op de Tobacco Control Scale 2019, onder meer dankzij de invoering van neutrale sigarettenpakjes. Het rangschikkingsverslag beoordeelt om de drie jaar de staat van het tabakspreventiebeleid in de Europese landen. Het nieuwe rapport, waarin 36 landen worden vergeleken, werd donderdag in Berlijn voorgesteld op het Europees congres over tabaksbestrijding, de "European Conference on Tobacco or Health". Dat meldt Stichting tegen Kanker.
Na drie periodes (2010, 2013 en 2016) waarin België wegzakte in de ranking van de 10de, naar de 13de en zelfs naar de 17de plaats, klimmen we in 2019 omhoog om opnieuw te eindigen op de 10de plaats. Op nummer 1 staat het Verenigd Koninkrijk.
België staat met 58 punten op 100 opnieuw bij de groep van landen die toonaangevend zijn in de tabaksstrijd. In vergelijking met 2016 stijgt België met 9 punten (van 49 naar 58). De invoering van neutrale sigarettenpakjes leverde 4 punten op, het optrekken van de prijs van tabaksproducten nog eens 2 punten.
Ons land spendeerde in 2018 in totaal 3.174.000 euro aan tabakspreventie, wat neerkomt op een bijdrage van 0,28 euro per Belg. Er blijft een kloof van 1,72 euro met de richtlijn van de Wereldbank om minimaal 2 euro per inwoner te investeren. Dit budget omvat massacommunicatie-campagnes, tabakspreventieprogramma's of educatieve materialen. Het omvat niet de kosten voor rookstopbegeleiding of voor relevant onderzoek.
Om het nog beter te doen bij de volgende meting zullen we moeten inzetten op hogere taksen voor producten op basis van tabak, meent Stichting tegen Kanker. En ook op een intensieve samenwerking tussen alle bevoegde beleidsniveaus in ons land, zodat grote rookstopcampagnes naar het voorbeeld van Nederland en het Verenigd Koninkrijk met "Stoptober" of Frankrijk met "Le mois sans Tabac" haalbaar worden.
Een andere uitdaging is om inmenging van de tabaksindustrie in het volksgezondheidsbeleid tegen te gaan. Stichting tegen Kanker wil daarom dat de engagementen van Frankrijk en Nederland om zeer terughoudend te zijn bij contacten met de tabaksindustrie worden overgenomen door de Belgische beleidsmakers en overheidsadministraties.
