Verandert de komst van het verplichte portfolio iets aan het principe van de accreditering? Het Riziv schept duidelijkheid.

Artsen moeten volgens de pas aangenomen kwaliteitswet (eind maart) in de toekomst een 'portfolio' bijhouden. Ze zullen alle sporen van hun basis- en continue vorming en hun ervaring registreren, om te kunnen aantonen dat ze goed gekwalificeerd zijn en kwaliteit afleveren.

Wat zal de relatie zijn tussen dit "gecentraliseerde bewijs-systeem“ en de traditionele accreditering? Zat de accreditering trouwens niet middenin een revisie? Het Riziv bevestigt dat een hervorming van de accreditering nog steeds zeer actueel is. Eind 2018 werd in de medicomut een brief over dit onderwerp besproken.

Daarin staat dat de accreditering zal rusten op drie pijlers: permanente voortgezette vorming maar met persoonlijke leerdoelen, peer review (door deelname aan Lok’s) en ten slotte kwaliteitsdoelstellingen halen, zowel algemeen als individueel. Deze doelstellingen zouden gebaseerd zijn op een reeks indicatoren, ontwikkeld met experts.

De hervorming zou worden voorbereid door de medicomut in samenwerking met de NRKP en de FOD Volksgezondheid. Toen was voorgesteld om een ​​werkgroep te belasten met concrete voorstellen tegen 30 juni 2019. "Op dit moment is die werkgroep er nog niet omdat het overleg met de FOD nog moet plaatsvinden ", zegt het Riziv.

Terug naar het portfolio: “De kwaliteitswet geldt voor alle artsen en dus ook het portfolio, of de arts nu geaccrediteerd is of niet ", zegt de Riziv. "Het is echter waarschijnlijk dat het toekomstige accreditatiesysteem ook op dit porfolio zal steunen. "