In een opiniestuk in De Tijd vandaag analyseert Thomas Gevaert, voorzitter van het Kartel, het beleid van minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (Vooruit). Hij werpt daarbij een kritische blik op zijn technocratische aanpak (Vandenbroucke, de minister van Sociale Zakelijkheid) en schetst zijn gebrek aan voeling met het werkveld.
Dokter Gevaert erkent Vandenbrouckes intelligentie en dossierkennis, maar bekritiseert zijn verdeel-en-heersstrategie en de manier waarop hij hervormingen doorvoert zonder voldoende overleg met zorgverstrekkers.
De kern van de kritiek ligt bij de voorgestelde kaderwet, die volgens Gevaert artsen en andere zorgverstrekkers in een keurslijf dwingt en hun professionele autonomie ondermijnt. Hij stelt dat de wet uitgaat van wantrouwen tegenover artsen: “Zijn beleid beschouwt artsen opnieuw als bankiers die woekerpolissen aansmeren in plaats van als zorgverstrekkers die slecht slapen van een patiënt die in slechte papieren zit of van een diagnostisch probleem.”
"Sjacheraars, geldwolven"
De kaderwet behandelt hen als financiële opportunisten (“sjacheraars, geldwolven”) en beperkt hen financieel door maximumtarieven en mogelijke sancties zoals het intrekken van RIZIV-nummers: “Als je alle artsen als mogelijke sjacheraars ziet, dan gebruik je chantage zoals het kunnen intrekken van de indexatie, iets wat de minister voor zijn eigen achterban onaanvaardbaar zou vinden.”
Hoewel hij zelf geconventioneerd is en de overheidstarieven volgt, verdedigt hij het recht om te deconventioneren, mits er transparantie is over kosten en zorgkwaliteit. “Waarin we als sector tekortschieten, is de transparantie tegenover de patiënt.”
Transparante aanpak
Thomas Gevaert erkent dat hervormingen nodig zijn, maar pleit voor een doordachte en transparante aanpak, waarbij het veld actief betrokken wordt om ongewenste neveneffecten te vermijden. Hij wijst op het belang van een rationele zorgconsumptie en een eerlijke herverdeling van vergoedingen tussen artsen.
Hij erkent Vandenbrouckes inzet voor de sector en bepaalde beleidsmaatregelen, zoals de aandacht voor geestelijke gezondheidszorg: “De minister doet uiteraard ook goede zaken, zoals geestelijke gezondheidszorg een prominente plaats geven of zich omringen met dossierkenners, waardoor je zelden een beleid in het luchtledige krijgt. Niemand kan bovendien ontkennen dat deze minister een hart voor de sector heeft. In de voorliggende kaderwet staan trouwens legitieme wensen, zoals meer artsen in de conventie krijgen. Maar dergelijke fundamentele hervormingen moet je invoeren in overleg én als geheel. Niet de electoraal interessante luiken uitlichten en voor de rest meerdere jaren uittrekken.”
Vooral bekritiseert dr. Gevaert dus de manier waarop hervormingen worden geïmplementeerd.
Lees ook :
> "Debat ten gronde volgt nog", zegt Vandenbroucke aan artsensyndicaten
> Kaderwet: point of no return voor artsensyndicaten
Laatste reacties
Jp SANSEN
16 juni 2025"Eerst vroeg de chirurg haar om 200 euro in cash, nadien krijgt Marthe een rekening waar ze van schrikt: “Bij deze een oproep, bekijk altijd je facturen.”.
https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20250615_94858413
Bart Lelie
13 juni 2025Alweer discussies met halve waarheden. Voor mezelf als arts staat hier de basispremisse centraal: wij zijn een vrij beroep. Als de patiënt beroep op ons doet wordt dit aangerekend. Wijzelf worden niet betaald door de overheid. De overheid betaalt de patiënt omdat, terecht, gezondheidszorg laagdrempelig moet zijn. Voor die terugbetaling is er een conventie. Als die conventie correct is, conventioneert de arts. Als die niet correct is, dan deconventioneert de arts. En ja de conventie omvat aanlokkelijke zaken en maar goed ook, maar als het totaal pakket onvoldoende is, moet je alsnog kunnen deconventioneren en je eigen tarieven kunnen aanrekenen.
Superspecialisten hebben zwaar geïnvesteerd in hun extra specialisatie. Dat zij hogere tarieven kunnen aanrekenen is normaal.
We moeten het niet moeilijker maken dan dit en ik hoop dat de vakbonden vooral ons vrij beroep gaan verdedigen.
En wijs deze luie dictatoriale minister eens op zijn werk. Hij moet excessen aanpakken. Ze zijn perfect gekend in deze transparante maatschappij. En ja, dat zal lastig werk zijn, maar dat hoort erbij. Val de cowboys aan en laat de hardwerkende goede artsen met rust. De silent quitters en een burn out ratio van meer dan 40% is geen goed klimaat voor zijn manier van werken.
De bruggen zijn verbrand. Een staking plannen is het allereerste werk voor de vakbond. Vraag niet gewoon: doe je mee, maar zorg voor een correcte goede organisatie met garantie van urgente zorg. Het zal heel jammer zijn voor de ziekenhuizen, maar de staking zal duidelijk maken hoe afhankelijk de ziekenhuizen zijn van de artsen en hun afdrachten.
Frank Comhaire
12 juni 2025een aantal van de verwerpelijke voorstellen van de minister zijn het gevolg van:de (over)reactie op de excessen en misbruiken. De enorme verschillen tussen "inkomen" van bepaalde vaak chirurgische of "technische" disciplines, en de dokters die hun inkomen enkel halen uit intellectueel werk met echte patiënten, zijn niet verdedigbaar. Wat moet gecorrigeerd worden, maat NIET door repressieve, ideologische socialistische dwangmaatregelen.
Filiep SANDRA
12 juni 2025Dr gevaarte
In de laatste veertig jaar is er nog nooit NOOIT een volledige indexatie van ons loon geweest; ofwel kregen we 2,8 % toegewezen ipv de volledige index van 4% ofwel werden de luttele technische prestaties niet geïndexeerd, en deze indexatie wordt telkens pas na maanden toegepast terwijl de maatregel van De Weber om de index pas na 3 maanden bij de ambtenaren toe te passen het land in rep en roer zet.
Dr filiep SANDRA