De reacties op de West-Afrikaanse ebola-epidemie werden ingegeven door angst in plaats van door medische prioriteiten. Dat blijkt uit het boek "The Politics of Fear" van Artsen Zonder Grenzen (AZG). In het boek tonen medewerkers van AZG en externe auteurs aan hoe voor regeringen en organisaties veiligheidskwesties belangrijker waren dan de patiënten en hun verzorging.

Het boek bevat bijdragen van medewerkers van Artsen Zonder Grenzen en externe auteurs en geeft vanuit verschillende invalshoeken (politiek, antropologisch, medische, ethisch, historisch) kritische en diepgaande analyses van de onverwachte start en oncontroleerbare verspreiding van de epidemie. Onder meer ethische vragen over quarantaine, experimentele medicijnen en de spanning tussen de kwaliteit en kwa ntiteit van zorgverlening worden behandeld.

De verschillende bijdragen leggen uit hoe het aantal slachtoffers aanzienlijk lager had kunnen liggen als de internationale gemeenschap sneller en drastischer had ingegrepen. "De epidemie legde de zwaktes van de internationale hulpverlening - waartoe ook Artsen Zonder Grenzen behoort - bloot en er is niemand die geen deel van de schuld treft. Dit boek wil de fouten uit het verleden helpen begrijpen om beter te kunnen ingrijpen morgen", zegt Armand Sprecher, arts en ebola-expert voor AZG.

Het boek ontstond uit de wens van AZG om een beter inzicht te krijgen in de politieke dimensie van de epidemie en haar eigen rol daarin. Zo zijn er ook kritische noten over de oproep van AZG om militairen in te zetten en de manier waarop de organisatie deelnam aan de klinische studies tijdens de epidemie.

"Toch is dit geen boek over wie gelijk had en wie ongelijk", zegt Michiel Hofman, co-redacteur van het boek. "Het is een boek over de uitdagingen en vragen van hulpverlening tijdens een dergelijke epidemie, die vaak een snelle keuze eist tussen imperfecte opties in een onmogelijke situatie."

Op 21 maart 2014 werd vastgesteld dat er een ebola-epidemie uitgebroken was in het West-Afrikaanse land Guinee. Op 31 maart 2014 werd ook in buurland Liberia de epidemie officieel uitgeroepen en op 26 mei 2014 volgde Sierra Leone. Uiteindelijk raakten officieel 28.646 mensen besmet, van wie er 11.323 het leven lieten in Guinee, Sierra Leone en Liberia. Deze officiële cijfers zijn volgens AZG wellicht onderschattingen en brengen ook de indirecte slachtoffers niet in rekening.